ارتفاعات شرقی ترکیه ناحیه ای کوهستانی است که ارتفاع آن در نزدیکی مرز ایران به 2200 متر می رسد . در این ناحیه حدود یکصد قله ارتفاعی بیش از سه هزار متر دارند . ارتفاع بلندترین قله ترکیه که آرارات نام دارد 5165 متر است . ( در ترکیه به این کوه (( آغوی داغی )) می گویند .) آرارات آتشفشانی خاموش است و به صورت مخروطی شکل نسبت به دشت های هموار پیرامونش رو به بالا شیب دارد . مارکوپولو در سفرنامه خود به توصیف این کوه می پردازد : (( در قلب ارمنستان بزرگ کوه بسیار بلندی قرار دارد که به فنجان شباهت دارد و می گویند کشتی نوح در آنجا پهلو گرفته است و از این رو این کوه را کوه کشتی نوح می نامند . این کوه به قدری گسترده و مرتفع است که بیش از دو روز طول می کشد تا در اطرافش گشتی بزنیم . قله کوه سراسر سال پوشیده از برفی عظیم است و هیچ کسی قادر نیست که از آن بالا برود .))
برف های کوه آرارات که در بهار آب می شود در زمین های اطراف به باتلاق ها سرازیر می شود . اما دولت بسیاری از این نواحی را برای کشاورزی خشک کرده است . تاکنون در کمتر از ده درصد از ارتفاعات شرقی کشاورزی می شود . تابستان در این ناحیه ملایم ولی زمستان ها بسیار سرد است و دمای هوا به پایین تر از بیست درجه سانتی گراد می رسد . برف که ارتفاع آن در سال به دوزاده متر می رسد ، بیشتر زمین های این ناحیه را چهار ماه از سال می پوشاند . تعداد کمی پیست اسکی از آب و هوای سرد و برف استفاده می کنند .

حتما بخوانید : جغرافیای ترکیه – رشته کوه های آناتولی مرکزی

ارتفاعات شرقی در شرق رشته کوه هایی واقع است که فلات آناتولی مرکزی را در بر گرفته اند . این بخشی از ترکیه بیش ترین فاصله جغرافیایی و فرهنگی را با اروپای نوین داراست . اکثریت مردم این ناحیه را اقوام کرد تشکیل می دهند . کردها چادرنشینان سنتی هستند که در گروه های عظیم از خاورمیانه به این ناحیه کوچ کرده اند . اسب های وحشی در دشت های این ناحیه می دوند و چوپانان در فلات با سگ های بزرگ خود می گردند تا از گوسفندانشان در برابر گرگ ها و خرس ها محافظت کنند . بسیاری از مردم هنوز در کلبه های محقر زندگی می کنند و با گاری های اسب کش سفر می کنند . روستاییان نسبت به شهرنشینان در غرب سنتی تر و مذهبی تر هستند .