تنوع آب و هوای استرالیا زیاد است ؛ ولی بیشتر آن ، خشک و نیمه خشک است . حدود 45 درصد از سرزمین استرالیا را شن های روان دربر گرفته است .

برخی دلایل اصلی خشک بودن بخش عمده ای از این سرزمین ، عبارتند از :

• سرمای اقیانوس در سواحل غربی ؛
• ارتفاع کم این سرزمین و نداشتن کوه های مرتفع ؛
• غالب بودن سیستم های پر فشار ؛
• شکل سرزمین استرالیا ؛

شمال

به دلیل نزدیکی به خط استوا ، آب و هوای استرالیا در شما گرم است و به همین دلیل ، تنوع آب و هوایی در این منطقه کمتر به چشم می خورد . در این منطقه ، جنگل های بارانی و دشت های وسیع زیادی وجود دارد . این منطقه دو فصل دارد :

فصل گرم : این فصل با باران های شدید ، از ماه فوریه ( بهمن ) تا مارس ( فروردین ) همراه است ؛

فصل خشک : با نفوذ بادهای جنوب شرق شروع می شود ؛ از می ( اردیبهشت ) تا سپتامبر ( شهریور ) .

دمای هوا در داروین ( Darwin ) – یکی از شهرهای سواحل شمالی و نزدیک به خط استوا – حداقل 20 درجه سانتی گراد و حداکثر 33 درجه سانتی گراد است .

جنوب ، جنوب غربی و جنوب شرقی استرالیا

آب وهوای این مناطق معتدل است . وجود مناطق مرتفع و ساحلی در جنوب غرب سرزمین های پوشیده از برف در جنوب شرقی و هوا معتدل ، عامل اصلی حاصل خیزی خاک در این مناطق است . مناطق معتدل ، چهار فصل دارند و آلپ سردترین بخش این منطقه است .

حتما بخوانید : جغرافیای استرالیا – موقعیت جغرافیایی استرالیا

آب و هوای خشک و نیمه خشک

آب و هوای استرالیا در اکثر مناطق خشک است

تغییرات آب و هوای استرالیا به شدت قاره های دیگر نیست ؛ زیرا دور تا دور آن را آب احاطه کرده و نواحی کوهستانی کمی دارد . چون استرالیا در نیمکره جنوبی واقع شده ، فصل های آن مخالف فصل های نیمکره شمالی است .

جدول زیر به تناظر فصل های استرالیا با فصل های ایران اشاره دارد :

کشور استرالیا جزو مناطق پرباران نیست و بارندگی در آن از میانگین جهانی کمتر است . ریزش سالانه باران دربیش از 80 درصد مناطق این سرزمین ، کمتر از ششصد میلی متر است . میزان بارندگی در سواحل شمالی ، شرقی و جنوبی ، بیشتر است ؛ به طوری که میانگین بارندگی مناطق شمالی و شمال شرقی ، سالانه 1500 میلی متر است . در برخی از مناطق سواحل شمال غربی و کوئینزلند ( Queensland ) میزان بارندگی سالانه به 2500 میلی متر می رسد که بیشترین میزان بارندگی در استرالیاست .

در مناطق پست سواحل شرقی ، در تمام فصول باران می بارد . در جزیره تاسمانی ( Tasmania ) ، بارندگی در تابستان از بادهای غربی ، و در زمستان از گردبادها منشا می گیرد .

سیل کویینزلند در دسامبر ( آذر ) 2010 میلادی آغاز شد و بخش وسیعی از این کشور را برای مدتی به زیر آب برد و باعث تخلیه مناطق گسترده ای از استرالیا شد . بیشترین خسارت مربوط به این سیلاب ها ، متوجه ایالت کویینزلند و مرکز آن ، بریزبن بود . این رویداد حداقل 70 شهر و زندگی 200.000 انسان را تحت تاثیر قرار داد . گستردگی مناطق زیر آب ، به اندازه مجموع مساحت دو کشور فرانسه و آلمان بود . با گشترگی خرابی های سیلاب ، خسارت وارده به اقتصاد و طبیعت استرالیا باعث ازمیان رفتن 30 میلیارد دلار از تولید ناخالص ملی این کشور شد . از جمله مناطق صنعتی آسیب دیده ، می توان به کشتزارهای پنبه و گل آفتابگردان درکویینزلند اشاره کرد . این مجموعه از سیلاب ها تا روز 14 ژانویه ( دی ) سال 2011 میلادی باعث کشته شدن حداقل 30 تن و ناپدید شدن 40 تن شدند و در پی آن ها نیز سیلاب های سال 2011 ایالت ویکتوریا ، باعث به زیر آب رفتن بخش های گسترده دیگری از استرالیا شد .