سلجوقیان در ترکیه

نخستین سلاطین ترکیه

با هجوم سلجوقی ها به ترکیه در آغاز قرن یازدهم ، این کشور بخش اعظم ویژگی های کنونی خود را به دست آورد . این چادرنشین های آسیای مرکزی ترک های اصیل بودند و با دیگر اقوام چادرنشین آسیایی مانند هون ها و مغول هاهم نژاد بودند . بیشتر این قبایل پیرو شمنیسم یا خدایان بسیار بودند . سپس در قرن هفتم سلجوقی ها اسلام را آوردند . در طول چند قرن بعدی بیشتر ترک ها به اسلام گرویدند .

اسلام موجب اتحاد میان پیروانش از قبایل و نژادهای مختلف می شد . به گفته ردیک دیوسن تاریخ نگار : (( اسلام همچون رشته پیوند تازه ای میان همه ترک هایی که به آن ایمان آورده بودند ، عمل می کرد . اسلام تنها به عبادت محدود نمی شد و دینی یکجانبه نگر نبود ، بلکه روشنی برای زندگی بود . این دین قانون ، حکومت ، اجتماع و فرهنگ را می ساخت و در آن ها نفوذ می کرد .))

سلجوقی های مسلمان و مهاجم در قرن یازدهم قدرت را در سرزمین های همسایه ترکیه مانند ایران و عراق دردست گرفتند . و با کمک یک قبیله ترک دیگر یعنی ترکمن ها حمله به آناتولی را آغاز کردند . در سال 1071 سلوقی ها در نبرد ملازگرد ، درنزدیکی دریاچه وان در شرق ترکیه ، نیروهای بیزانس را شکست دادند . با شکست نیروهای بیزانسی فلات مرکزی بی دفاع ماند و ارتش های ترک به آناتولی تاختند . در سال 1078 آن ها به نزدیکی قسطنطنیه رسیدند .

 

حتما بخوانید : تاریخ ترکیه – کشتار ارامنه در ترکیه

 

آلکسیوس ، امپراتور بیزانس از جنگجویان مسیحی درخواست کرد تا به کمک او بشتابند . در سال 1097 در اولین جنگ صلیبی امپراتوری بیزانس یک سوم از آناتولی را بازپس گرفت . اما سلجوقی ها قدرت را در فلات مرکزی در دست داشتند ، حاکمان سلجوقی سلطان نامیده می شدند . درمدت بیش ازیک قرن فلات مرکزی پیشرفت کرد . نخستین سلاطین ترکیه به ساخت جاده ها ، پل های سنگی و مجموعه ای از مسافرخانه ها با نام کاروانسرا اقدام کردند . بقایای مساجد ، مدرسه های دینی و قلعه های سلجوقی هنوز هم در آناتولی مرکزی پراکنده است . گروه های قبیله ای ترک تازه ای نیز در آسیای مرکزی به آناتولی مهاجرت کردند . هنگامی که این  قبایل با مردم محلی آمیختند ، تعداد پیروان دین اسلام افزایش یافت . در این دوران بسیاری از یهودیان و مسیحیان هنوز در ترکیه زندگی می کردند ، اما با برقراری فرهنگ ترکی نفوذ یونان کاهش یافت .

اما بار دیگر مهاجمان مورد قرار گرفتند . مغول ها به سرکردگی فرزند بزرگ چنگیزخان ، جنگجوی مشهور مغول ، در سال 1243 سلجوقی ها را شکست دادند . مغول ها با گرفتن خراج از سلجوقی ها به آنان اجازه دادند تا به حکومت ادامه دهند ، اما با تقسیم قدرت میان بسیاری از نواحی کوچک که شاهزاده های ترک بر آن نواحی حکومت می کردند ، دولت سلجوقی تضعیف شد .