سیاستمداران موسیقی در ترکیه را نیز مانند بسیاری از دیگر عرصه های زندگی در ترکیه محدود می کردند . مسئولان فعالیت های هنری برخی از هنرمندان و نیز اجرای برخی سبک های هنری را با تصور غیر اخلاقی یا ضد دولتی بودن آن ها ، ممنوع کرده بودند . در نخستین سال های پایه گذاری جمهوری دولت تنها سبک های موسیقی کلاسیک غربی و موسیقی سنتی و فولکلوریک ترکی را می پذیرفت . در دهه 1990 میلادی ، شبکه های رادیو – تلویزیون خصوصی نفوذ دولت بر موسیقی در ترکیه را از میان برداشتد . هم اکنون شنوندگان در ترکیه می توانند همه گونه های موسیقی از قدیمی تا جدید را بشنوند . و گروه های موسیقی مجلسی و ارکسترهای سمفونیک به اجرای موسیقی کلاسیک اروپای می پردازند . تابستان ها در جشنواره بین المللی موسیقی استانبول گروه های موسیقی داخلی و خارجی به اجرای موسیقی نوین ، کلاسیک ، اپرا و باله و نمایش می پردازند . یکی از اجراهای برگزیده در این جشنواره اپرایی از ولفگانگ آمادئوس موتسارت ( Wolfgang Amadeus Mozart ) با نام (( آدم ربایی از حرمسرا )) است که در توپکاپی اجزا می شود .

حتما بخوانید : سبک زندگی و فرهنگ ترکیه – ادبیات در ترکیه

در طول هزارن سال ، شاعر – نوازندگان دوره گرد ترک [ عاشق ها ] آوازهایی با موضوع عشق ، مرگ ، قهرمانان و افسانه ها می خوانند . امروز رادیو و موسیقی ضبط شده اغلب جایگزین موسیقی عاشق ها شده است ، اما هنوز هم برخی از آوازهای آنان که مربوط به قرن شانزدهم میلادی است رایج هستند . معمول ترین آلات موسیقی سنتی عبارتند از : دهل ، قره نی و نیز آلات زهی مانند عود . سبک های موسیقیایی ترکی ، همچون موسیقی کلاسیک عثمانی ، مذهبی اند و برخی از موسیقی های عامیانه ، شاید برای خارجی ها عجیب باشند . موسیقی ترکی به جای بهره گیری از نظام هشت گانه با تن های نیم پرده و تمام پرده نظان غربی از نظام مودالیتی [ کیفیتی ] که شامل نظام یک چهارم است ، بهره می گیرد . گوش های ناآشنا تن های یک چهارم پرده را بم می شنود .

در قرن بیستم موسیقی ترکی به شدت سبک های اروپایی و آمریکایی را به کار گرفت . بسیاری از گروه های غربی در ترکیه پرطرفدارند ، اما امروز هنرمندان محلی در کانون توجه قرار گرفته اند . موسیقی سنتی ( صانات ( Sanaat ) موسیقیسی ) از سبک های آوایی قرن هجدهم بهره می گیرد . (( آرابسک )) ترکیبی از سازهای ترکی ، عربی و غربی را با هم می آمیزد . (( تورکو )) موسیقی فولکلوریک است و نوازندان موسیقی راک و پاپ اغلب سبک ها و سازهای سنتی را به کار می گیرند تا آمیزه ای کاملا ترکی بیافرینند .