تاریخچه استرالیا

تاریخچه استرالیا

تاریخچه استرالیا : نخستین ساکنان استرالیا ، حدود 4 هزار سال پیش ، از جنوب شرقی آسیا به این سرزمین وارد شدند و بومیان اصلی این کشور را تشکیل دادند . این مردمان ، به بیش از 260 زبان و گویش مختلف گفت و گو می کنند .

در سال 1606 ،  دریانورد اسپانیایی ، تورس ( Torres ) از تنگه تورس عبور کرد . سه سال بعد ، کروبیروس ( Queiros ) اسپانیایی ، نخستین اروپایی بود که از استرالیا دیدن کرد ؛ ولی تا زمانی که کاپیتان جیمز کوک ( James Cook ) انگلیسی ، در اواخر سده هجدهم به استرالیا وارد شد ، اروپاییان هیچ اقامتگاهی در این سرزمین نساخته بودند . در سال 1788 گروهی از تبعیدی های انگلیس ، اولین اقامتگاه را در محل شهر کنونی سیدنی احداث کردند . در سال 1829 ، سراسر استرالیا به تصرف انگلیسی ها درآمد . از سال 1788 که انگلیسی ها ، اولین بار وارد استرالیا شدند ، بومیان را از حقوق مدنی و حق مالکیت محروم کردند و هنوز هم آن ها در مقایسه با اروپاییان از نظر حقوقی ، موقعیتی نابرابر دارند .

در سال 1851 ، گروه زیادی برای کشف معادن طلا به استرالیا وارد شدند . در سال 1901 ، مهاجرنشین های مختلف با هم متحد شدند و ملل مشترک المنافع استرالیا را به وجود آوردند . در سال 1902 ، قانون استرالیای سفید به تصویب حکومت فدرال رسید و به موجب آن مهاجرت افراد آسیایی و رنگین پوست به استرالیا ممنوع شد .

ارتش استرالیا چند سال پیش از جنگ جهانی اول تاسیس شد و همراه ارتش زلاندنو در جنگ شرکت کرد و با نیروی دریایی آلمان در خاور دور و نیز در عثمانی به نبرد پرداخت . این نیروها در جنگ جهانی دوم نیز شرکت کردند و با آمریکا در نبرد دریای کورال همراه بودند . آن ها مشترکا ژاپنی ها را از گینه نو بیرون راندند  با پایان جنگ ، سازمان ملل متحد ، سرپرستی بعضی از سرزمین ها و جزایر پیرامون استرالیا را به این کشور واگذار کرد .

در سال 1980 ، بزرگ ترین معدن الماس جهان در استرالیا کشف شد . در همین سال ، گروه هایی از ارتش استرالیا پاسدار صلح به منطقه نبرد اعراب و اسراییل اعزام شدند . سال 1983 هاوک ( Hawke ) – رهبر حزب کاگر – به سمت نخست وزیری استرالیا تعیین شد .

افزایش فاصله طبقاتی در اواخر سال 1980 ، دولت او را تحت فشار قرار داد . او محبوبیت زیادی نزد کارگران داشت ؛ اما رفته رفته از محبوبیت او کاسته شد . عاقبت در سال 1991 ، پاول کیتینگ ( Paul Keating ) به پیروزی رسید و نخست وزیر شد . در انتخابات 1993 ، حزب کاگر ، با کسب اکثریت ضعیفی به حکومت خود ادامه داد . مهمترین وعده انتخاباتی حزب کارگر ، رسیدگی به وضع بومیان اصلی استرالیا بود . در جون همان سال ، دادگاه عالی استرالیا با وضع قانون (( مابو )) به اعمال قانونی که از سال 1788 ، بومیان را از حقوق قانونی و هم چنین حق مالکیت زمین منع می کرد ، پایان داد . این ، یکی از مهم ترین تصمیمات قانونی بوده است که از زمان تشکیل دولت استرالیا ، اتخاذ شده است .

در سال 1995 ، بحثی برای تبدیل نظام حکومتی به جمهوری اوج گرفت و نخست وزیر وقت اعلام کرد قصد دارد تا سال 2001 این کار را انجام دهد . سال 1996 – 1995 ، خصوصی سازی شرکت های دولتی اوج گرفت و شرکت هوایی کانتاس ، بانک کامن ولث ( Commonwealth ) و بخشی از سهام شرکت مخابراتی تلسترا ( Telstra ) به بخش خصوصی واگذار گردید .

آزمایش های هسته ای فرانسه در جزایر مورورا (Mo’orea ) ، اعتراضات گسترده ای در کشورهای حوزه اقیانوس آرام و از جمله استرالیا برانگیخت و از آنجا که اعتراضات استرالیا با همراهی انگلستان مواجه نشد ، گرایش های ضد انگلیسی و تمایل به استقرار جمهوری را در این کشور تقویت کرد .

در سال 1966 با روی کار آمدن جان وینستون هووارد ( john Winston Howard ) ، حزب کارگری جای خود را به حزب لیبرال داد .

در اویل این سال ، قانونی برای بومیان تصوب شد که موجب آن ، آن ها از حق اجاره زمین برای کشاورزی و معدن داری برخوردار شدند . در سال 1998 ، حدود 1400 نفر از کارگران بنادر اخراج شدند که با اعتصاب گسترده ای کارگران بنادر و کشتی رانی ، همه کرگران به کار خود برگشتند . در سال 1999 ، همه پرسی تغییر نظام به جمهوری شکست خورد . بیست و هفتمین دوره بازی های المپیک در سال 2000 در سیدنی برگزار شد که در برنامه افتتاحیه آن ، توجه زیادی به بومیان اصلی و روند شکل گیری استرالیا شده بود .

در سال 2001 ، پیتر هالینگ ورث ( Peter Hollingworth )  – اسقف بریزبن به سمت فرمانداری کل منصوب شد . طی سال های اخیر ، دولت استرالیا سیاست سخت گیرانه ای در مورد پذیرش مهاجران اعمال می کند و قوانین سختی علیه مهاجران غیر قانونی اعمال داشته و این امر باعث شده پناه جویان در اردوگاه های پناه دهنگان دست به شورش بزنند و دولت تاکنون چندین بار کشتی های حمل پناهنگان را از سواحل خود برگردانده است . در سال 2005 – 2004 دولت استرالیا ، 123 هزار مهاجر جدید پذیرفت که نسبت به ده سال گذشته ، چهل درصد افزایش داشته است . شمار زیادی از مهاجران در شهر سیدنی ساکن می شوند و اکثر آن ها از کشورهای آسیایی نظیر چین و هند بوده اند .