اسب های عربی و شتر سواری

شتر سواری و اسب عربی در امارات

حفظ سنت در ورزش هایی مثل شتر سواری ، اسب سواری و پرورش باز ( که همه بخشی از فرهنگ اعراب بدوی است ) دیده می شود . شترها برای بدوی ها لازم و ضروری بودند ، چون برای حمل و نقل و همچنین حمل بارهای سنگین به آن ها نیاز داشتند . علاوه بر این ، به شیر مغذی آن برای تغذیه و موی آن برای ریسیدن الیاف و ساختن چادر و پتو نیازمند بودند ، همچنین شتر ، تفریحی مثل مسابقه شتر سواری ( سنتی که در حال حاضر نیز پابرجاست ) به وجود می آورد . در ماه های زمستان و معمولا اوایل صبح که هوا خنک تر است ؛ در مسیرهای جدیدی که در سراسر کشور ایجاد شده است مسابقات شتر سواری مهیجی برگزار می شود . پسران جوان چون سبک ترند ، شترها را می رانند چون سبک بودن آن ها سبب می شود تا راحت تر پشت ، یا روی کوهان شتر بالا و پایین بپرند . مسابقات اصلی با مراسم خاصی همراه است و جمعیت زیادی به تماشای این مسابقات می آیند و جوایز ارزنده ای به شرکت کنندگان اهدا می شود .

اسب های عربی ، از شترها هم پرطرفدارترند . اعراب بدوی سال ها آن ها را ، هم برای استفاده در سفرهای طولانی بیابان و هم برای حمله سواره به اردوگاه دشمن پرورش می دادند . آن ها اسب را برای پرورش انتخاب می کردند ، زیرا اسب عربی هم چابک بود و هم تحمل زیادی داشت . در بیشتر شهرهای مهم امارات ، مراکز اسب سواری و میدان های اسب دوانی برای سوارکاری لذت بخش وجود دارد ، همچنین دبی میزبان مسابقات جام جهانی اسب سواری است که از سال 1996 آغاز شده است و هر سال در ماه مارس برگزار می شود . در حال حاضر ، این مسابقات یکی از باشکوه ترین مسابقات جهان است و در مجموع ، به شرکت کنندگان شش میلیون دلار جایزه اهدا می شود . شرکت کنندگان از سراسر دنیا در این مسابقات شرکت می کنند .

 

حتما بخوانید : سبک زندگی و فرهنگ امارات – دشداشه لباس سنتی امارات

 

پرورش باز نیز یکی دیگر از تفریح های رایج در منطقه خلیج فارس است . این سنت هم مثل دیگر سنت های امارات از چادرنشینان بیابان به جا مانده است . آن ها از باز برای شکار طعمه و کامل کردن رژیم غذایی ناچیز شیر و خرما استفاده می کردند . در امارات امروز هم این سرگرمی تقریبا به همان شکل باقی مانده است، به این ترتیب که بازهای وحشی – که نوعی از پرندگان شکاری هستند و به زیبایی ، وفاداری ، تیزبینی و قدرت شکار فوق العاده شهرت دارند – برای شکار پرندگان و دیگر حیوانات کوچکتر تربیت می شوند . پرورش دهندگان بازهای شکاری وزن بازها را کم می کنند تا بتوانند در ارتفاعات بالاتری پرواز کنند . بازها با چشم های تیزشان حرکت طعمه را روی زمین زیر نظر می گیرند و به محض اینکه طعمه در نقطه ای ثابت بماند با سرعت فوق العاده ای به سمت آن شیرجه می روند و آن را با منقار و چنگال های تیزشان می گیرند و آن را برای مربی می آورند . گروه پرورش دهنده بازهای وحشی اغلب به بیابان می روند و در آنجا اردو می زنند و شکارهایشان را روی آتش می پزند .

یکی دیگر از تفریح های سنتی رایج در امارات قایق سواری است که در دو بخش قایق های بادبانی و پارویی برگزار می شود . قایق های بادبانی به شکل قایق هایی هستند که ماهیگیران خلیج فارس قرن ها از آن ها استفاده می کردند ؛ به این شکل ، بخش دیگری از گذشته کشور حفظ خواهد شد چون تاجران برای رفتن از بندری به بندر دیگر و ماهیگیری هم برای رفتن به دریا و صید ماهی از قایق ها استفاده می کردند . هرچند ثروت نفت تغییرات فراوانی در زندگی مردم امارات ایجاد کرده است ، آن ها هنوز هم با سنت های اعراب بدوی آرامش می گیرند و از آن ها لذت می برند .