هند سرزمین دین های مختلف و به تعبیری ، موزه ادیان انسانی است. در این کشور ، حدود 81% از مردم هندو ، 12% مسلمان (9% سنی و 3% شیعه) ، 2.3% مسیحی ، 2% سیک و 0.8% بودایی هستند

هندوئیسم

این آیین که ریشه بسیار قدیمی دارد ، بر خلاف ادیان الهی ، نقطه آغاز روشن و اصول مشخصی ندارد و تحولات زیادی را پشت سر گذاشته است و بهتر است آن را نوعی شیوه ی زندگی به شمار بیاوریم تا دین. این آیین در طول تاریخ به سه شکل وجود داشته است : شمل نخستین آن ، ودائی بود و سپس به صورت آیین برهمنی و در آخر به شکل آیین هندویی کنونی در آمده است. هندو ها معتفد به خدایان متعددی هستند و این خدایان بی شمار را مظاهر مختلف نیروی الهی واحدی می دانند و در حقیقت به یک نوع وحدت وجود ایمان دارند. ایمان به تناسخ نیز از اصول مبادی هندوئیست که بر طبق آن ، معتقدند هر عملی که انسان انجام می دهد ، چه نیک و چه ناپسند ، در حیات آینده ی خود آثار آن را خواهد دید.

حتما بخوانید : سبک زندگی و فرهنگ هند – اسلام در هند

در این آیین هیچ اصول اعتقادی وجود ندارد که تمام هندو ها مجبور به پذیرش آن باشند و به جای آن تعدادی سوال وجود دارد که هر هندو باید از زندگی ، خداوند و خودش بپرسد. آنچه سروتی ، آنچه اسمریتی و سروتی کتاب های مقدس پیروان هندو است و کتاب های اربعه ودا به منزله انجیل برای مسیحیان و قرآن برای مسلمانان است.

همچنین خدای برهما ، خدای ویشنو و خدای شیوا سه مظهر الهی در آیین هندو هستند. از این خدایان ، خدای بلدیا قریه ، خدای خانواده و خدای فرد که آن را اشتادواتا گویند ، منشعب می شود. ریشه واژه هندو ” ایندو ” است که نام سانسکریت رود سند است.