نخستین جاذبه گردشگری فدراسیون روسیه برای مردم روسیه و دیدارکنندگان خارجی موزه آرمیتاژ در پترزبورگ است که در سه ساختمان قرار دارد : کاخ زمستانی ( منزل خانواده سلطنتی تا سال 1917 ) ، آرمیتاژ کوچک و آرمیتاژ بزرگ. آثاری که در موزه قرار دارند بسیار زیادند : به ویژه مشهورترین این آثار مجموعه تاریخ روسیه ، دوران پیش از تاریخ ( از جمله بقایای اسکیت ها ) ، بیزانس و هنر آسیای مرکزی ، هنر غربی و آثار باستانی شرقی و کلاسیک هستند. ساختمان های موزه خود با معماری داخلی و ویژگی های چشمگیرشان توجه زیادی را به خود جلب می کنند.

هنر سکولار در روسیه در دوران پتر کبیر آغاز شد ، در دوران مکتب نقاشی مهم روسیه ظهور یافت . هنرمندان خارجی در دربار پترزبورگ به کار اشتغال داشتند ، و هنرندان روسی به خارج از کشور اعزام می شدند تا در رشته نقاشی در کارگاه های پاریس ، آمستردام ، آنتورپ و فلورانس به تحصیل در رشته نقاشی بپردازند. آکادمی سلطنتی هنر در سال 1757 در پترزبورگ تاسیس شد و می کوشید استانداردهای اروپایی جهانشمول را پدید آورد.

از میان گروه نقاشان بی تجربه پتر کبیر ، سه نقاش برجسته ظهور یافتند : ایوان نیکیتین ، آلکسی آنتروپوپ و آندری ماتویف. شاید به دلیل تاثیر نقاشی شمایل ، هنرمندان روسی در به تصویر کشیدن پرتره مهارت داشتند و در این رشته سرآمد دیگران بودند. سوزان ماسی مورخ فرهنگی می نویسد : (( نقاشان روس می کوشیدند پرتزه هایی که می کشند نه تنها با سوژه شباهت فیزیکی داشته باشند بلکه سعی می کردند تا روح آنان را بدون پرداختن به ویژگی های کمتر مثبت آنان به نمایش بگذارند. ))

حتما بخوانید : سبک زندگی و فرهنگ روسیه – روستا نشینی در روسیه

هنرمندان بزرگ دوران کاترین کبیر که به نقاشی پرتره می پرداختند عبارتند از : دیمیتری لویتسکی و ولادمیر بوروویکوفسکی. پرتره بوروویکوفسکی از کاترین مسن که همراه سگ خود به شکلی غیر رسمی و صمیمانه بود ، به شدن بر پرتره های بعدی خانواده سلطنتی تاثیر گذاشت. ایوان آرگونوف و میخاییل شیبانوف به دلیل نقاشی پرتره های دهقانان مشهورند. آنان برای نخستین بار لحظاتی از مراسم ازدواح و دیگر مراسم رعایا را ثبت کرده اند.

در قرن نوزدهم هنر روسیه همزمان با جنبش های غالب اروپایی از جمله کلاسیک ، رومانتیک و رئالیسم پیشرفت کرد. یکی از نخستین نقاشان روسیه که اعتباری بین المللی کسب کرد کارل بریولوف بود. وی یکی از اعضای آکادمی بولونیا ، میلان ، پارما و فلورانس و دریافت کننده نشان افتخار پاریس بود. بریولوف علاوه بر آفرینش پرتره های عالی خود ، به سوژه های تاریخی و اساطیری نیز می پرداهتند که یکی از گرایش های اصلی نقاشی قرن نوزدهم بود.

دو نقاش دیگر که به نقاشی پرتره می پرداختند ، ارست کیپرنسکی و واسیلی تروپینین بودند که هر دو رعیت زاده بودند. در حالی که کیپرنسکی نقاشی هایی از اشراف خلق می کرد که به دلیل تفکر آمی بودن و انرژی خالصشان ارزشمند بودند ، روپینین مردم عادی ره به عنوان سوژه بر می گزید و با علاقه و همدردی آنها را نقاشی می کرد. الکسی ونتسیانوف با پیروی از تروپینین زندگی آرام و بدون تغییر دهقانان روسی را در مناظری که مستقیم و به دقت مشاهده کرده بود به تصویر می کشید. در اواسط قرن نوزدهم ، هنرمندان به موضوع هایی همچون نابرابری زنان و ضعف اشراف می پرداختند.