یکی دیگر از محصولات کشاورزی و صادراتی تایلند که برای اقتصاد کشور اهمیت زیادی دارد گل ارکیده است. گل ارکیده در انواع شکل ها ، رنگ ها و رایحه های شگفت انگیز تولید می شود ؛ گل هایی که گلبرک های ظریف و گوشت دار مشخصه آنها است.

گل های ارکیده در جنگل های حاره ای شمال شرقی تایلند ، در مناطق جنگلی انبود که انواع گوناگونی از گیاهان و جانوران را در خود جای داده اند ، به صورت خودرو رشد می کنند. این گل ها هچنین در طول ساحل غربی شبه جزیره تایلند در جنگل های ساحلی درخت کرنا نیز به وفور می رویند. درختان کرنا درختانی اند با ریشه های گسترده که به خوبی در آب های شور ساحلی رشد می کنند ، آنها مکان های ساحلی محافظت شده ای را پدید می آورند و همچنین مانع فرسایش خطی می شوند.

امروزه ، مزارع ارکیده در تایلند یافت می شود و انواع پیوندی آن نیز به طور دائم تولید می شود. آب و هوای مناسب کشور تولید این گل های زیبا را در سرتاسر سال ممکن می سازد. این گل ها با کشتی به سراسر دنیا صادر می شوند و اخیرا تایلند مقاوم اول صادرات ارکیده های حاره ای را کسب کرده است که بیش از دویست میلیون دلار در سال عایدی نصیب کشور می کند. با وجود این مهمترین محصول صادراتی تایلند برنج است.

حتما بخوانید : اقتصاد تایلند – آناناس و رزین در تایلند

کشت برنج در تایلند

چرخه فصاهای بارانی و خشک در تایلند ضرباهنگی برای زندگی شالیکاران پدید آورده است. برای رشد برنج حدود 177 سانتیمتر بارش باران طی ماه های ژوئن (خرداد) تا نوامبر (آبان) لازم استو باران های مانسون نه تنها رطوبت لازم برای رشد برنج را فراهم می کند ، بلکه اصول کاشت و درو کردن این محصول غذایی اصلی را هم تعیین می کند. در واقع ، برنج سهم بزرگی در صادرات تایلند دارد و تنها در سال 1999 بیش از 7.5 میلیون تن برنج صادر کرده است.

تغییرات حاصل از مانسون از فصول خشک به فصول بارانی و به دنبال آن افزایش سطح آب رودخانه ها زمان مناسب برای کشت برنج را در منطقه دشت های مرکزی تعیین می کند. دشت های مرکزی زمین هایی مسطح و بدون درختند که قسمت اعظم آن ها را شالیزارها پوشانده اند ، به همین دلیل ، این منطقه را کاسه برج تایلند می نامند. طی ماه های ژوئن ، ژوئیه و اوت ، کشاورزان مزارع را آماده می کنند ، بذرها را می کارند و نشاهای برنج را به شالیزارها منتقل می کنند. با شروع فصل خشک در نوامبر ، شالیکاران درو محصول را آغاز می کنند. در بعضی مناطق ، درو از ماه ژانویه (دی) شروع می شود ، مثل مناطق عمده ی دشت های مرکزی که انواع برنج آب عمیق کشت می شود

در مجموع ، شالیکاران تایلند دو نوع برنج می کارند ؛ یک نوع برنج مناطق مرتفع است که در خاک مرطوب عنی از مواد غذایی کاشته می شود و نوع دوم ، برنج مناطق پست یا برنج آب های عمیق است که در آب های راکد کشت می شود و توانایی رشد در خاک های نسبتا فقیر و نیز دوره ی درو طولانی تری دارد. هر دو برنج مناطق مرتفع و پست شامل انواع چسبناک و غیر چسبناکند: برنج چسبناک برنجی است که در شمال کشور خواستار بیشتری دارد و دانه های برنج به هم می چسبند و در بقیه مناطق تایلند ، برنج غیر چسبناک محصول اصلی برای مصرف داخلی و نیز صادرات است.