هنر در امارات

شعر سنتی ، موسیقی و هنر در امارات

سنت ها در زندگی فرهنگی نیز نقش اساسی ایفا می کنند . سنت شعر و داستان روایی و هنر در امارات همزمان با دیگر نواحی دنیای عرب رواج پیدا کرد . چادرنشین های بدوی – اغلب غروب ها در کنار آتش شعر می خواندند و قصه ، افسانه ، ضرب المثل و تمثیل می گفتند – آغاز گر این سنت بودند . در واقع ، چون در گذشته مردم قادر به خواندن و نوشتن نبودند ، نسل بعدی بیشتر از طریق این روایت ها بود که مطالبی از قبیل تاریخ قبیله و پیشینیان ، محدوده قلمرو قبیله ای ، مکان چراگاه ها و مرغزارها را می آموخت تا از طریق اسناد مکتوب .

بعدها شعرها به صورت مکتوب درآمد و در کتاب و روزنامه منتشر شد . یکی از معروف ترین و قدیمی ترین شاعران امارات ابن ظاهر است که در قرن هفتم در راس الخیمه زندگی می کرد . امروز بقای شعر و داستان چندان اهمیتی ندارد با این حال ، اماراتی ها باز هم از این داستان های روایی و مکتوب لذت می برند و به داشتن این همه شاعر و نویسنده افتخار می کنند .

رقص و موسیقی هم بخش مهم دیگری از سنت اعراب بدوی است و هنوز هم بخشی از زندگی مردم امارات است . معمولا لوازم این موسیقی سنتی عبارتند از تعداد زیادی طبل و دیگر آلات ساده موسیقی مثل فلوت عربی ( مزمار ) ونوعی آلت زهی که تنبوره نامیده می شود . اجرای موسیقی اغلب با رقص سنتی همراه است . رایج ترین رقص ها عبارتند از ایالا که در واقع صحنه ای از میدان نبرد است ، لیوا که تاجران شرق آفریقا آن را به خلیج فارس آورده اند و نوبان که خاستگاه آن منطقه نوبه در مصر است . در حال حاضر ، در امارات گروهی از خوانندگان ملی ، رقاصان و نوازندگان تقریبا در همه جشن های بزرگ برنامه اجرا می کنند .

 

حتما بخوانید : سبک زندگی و فرهنگ امارات – بازارهای سنتی امارات

 

مثلا در عروسی یک شیخ دسته ای از نوزندگان و رقاصان حضور خواهند داشت . سایت اینترنتی عرب نت اثر این برنامه را این طور شرح می دهد :

(( موسیقی در تاریک و روشن غروب با تپش ضربه های طبل و قبل از هنرنمایی دیگر هنرمندان گروه موسیقی آغاز می شود .جمعیت بیشتر و بیشتر به سمت صدا و تپش حذب می شوند و سمت نورهای رنگی می روند که مکان را مشخص می کند . صدا بالاتر می رود و ضربه ها محکم تر می شود . حال صدای چندین طبل به گوش می رسد .ضربه های پیوسته طبل هایی که صدای بم دارند ؛ حالا با صدای بلندتر و زیرتر طبل های کوچک پوشیده می شود . خواننده ها وقتی وارد صحنه می شوند نوزندگان با صدای لرزان و زوزه مانند فلوت ، آن ها را همراهی می کنند . خواننده ها و رقاصان مردان سفید پوشی هستند که آرام و منظم با یکدیگر حرکت می کنند . صداهایشان هماهنگ با هم بالا و پایین می شود – مثل موجی که دائما به ساحل شنی خلیج فارس می خورد . این تفریح سی دقیقه یا یک ساعت بدون وفقه ادامه می یابد . آن ها دایره وار می چرخند و می رقصند و تماشاچیان ضربه های تندشان را ادامه می دهند تا به مراسم اثری هیبنوتیزمی القا کنند .))

از دیگر سنت ها ، صنایع دستی و زینتی است . اسلام استفاده از تصاویر واقعی انسان ها و حیوانات را ناپسند می داند . بنابراین هنر اسلامی اغلب خطاطی های زیبا ، نقاشی های انتزاعی و رنگی و نقش و نگارهای هندسی را در بر می گیرد . این نقش ها اغلب در وسایل تزیینی مثل فرش و تابلو دیده می شود . دولت امارات تدرس صنایع دستی اسلامی را در برنامه مدارس قرار داده تا این سنت را حفظ کند .